M3 Grease Gun kalibr.45 ACP
Historia konstrukcji
Pod koniec lat trzydziestych XX wieku armia amerykańska używała pistoletów maszynowych Thompson M1928A1, broni skomplikowanej działającej na zasadzie odrzutu zamka półswobodnego i drogiej w produkcji. Po wybuchu II wojny światowej opracowano nowy pistolet maszynowy Thompson M1 działający na zasadzie odrzutu zamka swobodnego, ale koszty jej produkcji były nadal wysokie. Wiele krajów biorących udział w wojnie posiadało proste w produkcji pistolety, dlatego gdy do rąk Amerykanów trafiły niemieckie MP 40, oraz brytyjskie STENy rozpoczęto prace nad nową bronią o maksymalnie uproszczonej i taniej konstrukcji.
Nowy pistolet, przyjęty do uzbrojenia w 1942 roku jako M3, opracowali Frederick Sampson (pracownik General Motors, specjalista w zakresie głębokiego tłoczenia) i George Hyde (konstruktor kilku typów pistoletów maszynowych produkowanych w małych seriach w latach trzydziestych). Ze względu na podobieństwo nowej broni do używanej w warsztatach samochodowych smarownicy (ang. grease gun), nazwano ją nieoficjalnie właśnie tym mianem.
Nowa broń w porównaniu z Thompsonem była prostsza w budowie, a tłoczona konstrukcja pozwoliła na masową produkcję. Do zakończenia drugiej wojny światowej wyprodukowano około 646 tysięcy sztuk pistoletów maszynowych M3 i ich zmodernizowanej w 1944 roku wersji M3A1. 
Francja 1944
Produkcję pistoletów maszynowych M3A1 wznowiono w czasie wojny koreańskiej, kiedy wyprodukowano dodatkowo 33200 sztuk.
U.S. Marine fires,Seoul, Korea, 20 September 1950.
Jako uzbrojenie pomocnicze załóg pojazdów pancernych M3 były używane do lat 90., a ostatnie egzemplarze znajdowały się na wyposażeniu niektórych jednostek pancernych podczas operacji Pustynna Burza. Ostatecznie w amerykańskich siłach zbrojnych pistolety M3 zostały zastąpione przez karabinki M4, nadal jednak służą jako broń pomocnicza w innych krajach, np. jako broń załóg wozów bojowych i oddziałów specjalnych filipińskiej piechoty morskiej.
Wersje pistoletu maszynowego M3:
* M3 - pierwsza wersja seryjna
* M3A1 - wersja zmodernizowana z 1944 roku z wieloma usprawnieniami
o brak korby do napinania zamka, w zamian zamek napinany palcem wkładanym w specjalne wycięcie
o wzmocniona sprężyna powrotna w celu uniknięcia zacięć broni
o większe okno wylotowe łusek
o wzmocnione przyrządy celownicze
o wbudowany w kolbę przyrząd do ładowania magazynków
Opis konstrukcji:
Pistolet maszynowy M3 był indywidualną bronią samoczynną działającą na zasadzie odrzutu zamka swobodnego i strzelającą z zamka otwartego. Mechanizm spustowy nie posiadał przełącznika rodzaju ognia, ale ze względu na niską szybkostrzelność 400-450 strzałów na minutę, przy pewnej wprawie można było strzelać także ogniem pojedynczym. Zamek był napinany korbą umieszczoną z prawej strony mechanizmu spustowego, później zastąpioną specjalnym wycięciem na palec. Zasilanie odbywało się z 30 nabojowych magazynków pudełkowych o charakterystycznym kształcie zwężającym się ku górze. Naboje były ułożone w magazynku dwurzędowo, ale przy samej górze magazynek zwężał się i naboje układały się w jeden rząd. Taki sposób umieszczenia amunicji był dużą wadą broni, gdyż wymagał używania specjalnego przyrządu do ładowania magazynków, a ponadto delikatna ich konstrukcja była bardzo wrażliwa na zanieczyszczenia. W późniejszym okresie stosowano plastikowe przykrywki na górną część magazynka, aby chronić je przed zabrudzeniem, a od wersji M3A1 zintegrowano z kolbą przyrząd do ładowania magazynków. Przyrządy celownicze stałe miały postać muszki i celownika przeziernikowego ustawionego na odległość 100 jardów). Kolba metalowa, wysuwana. Na końcu lufy można było zamocować stożkowy tłumik płomieni lub tłumik dźwięku dla celów służb specjalnych.
M3 z tłumikiem dźwięku piechoty morskiej Filipin
ASG
Na chwilę obecną tylko firma Hudson wypuściła gazową wersję Smarownicy w cenie między 150$ wersja plastic a 220$ wersja metal.
niestety replika wyłącznie nadaje się na ścianę lub do rekonstrukcji 
można jeszcze trafić na allezło lub odpuście wersję total full shit plastik (spring)