Browning M1919 A4, Cal.30

Historia konstrukcji
John Moses Browning rozpoczął prace nad nowym karabinem maszynowym w roku 1916. Jego konstrukcja była znacznie prostsza, niż najbardziej rozpowszechnionego ckm-u tamtych czasów Maxima


Prototyp nowego karabinu był gotów na początku 1917 roku. Karabin, przyjęty do uzbrojenia jako Browning M1917, był typowym ckm-em tego okresu. Chłodzony wodą, strzelał z podstawy trójnożnej. Pomimo wyprodukowania przed zakończeniem wojny prawie 60 tysięcy tych karabinów maszynowych, 1200 egzemplarzy które dotarły do Francji, nie odegrały większej roli w walkach. W okresie międzywojennym karabin maszynowy Browning M1917 stał się wzorem dla polskiego ckm wzór 30.
Po opracowaniu karabinu maszynowego M1917 konstruktor przystosował go dla potrzeb lotnictwa. Nowy karabin miał lufę chłodzoną powietrzem i stał się podstawą do opracowania kolejnej konstrukcji. Ciężki karabin maszynowy Browning M1919 miał również lufę chłodzoną powietrzem, ale była ona znacznie cięższa, niż lufa karabinu stosowanego w lotnictwie. Nowy ckm był początkowo produkowany w niewielkich ilościach, głównie na eksport, ponieważ potrzeby armii amerykańskiej zaspokajały ckm-y wyprodukowane podczas I wojny światowej.
Ciężkie karabiny maszynowe M1919A4 były podstawową ciężką bronią maszynową armii amerykańskiej. Stosowano je jako broń piechoty (na podstawie trójnożnej M2), a także były montowane na wielu typach pojazdów wojskowych

(w jarzmach kulistych czołgów, na zewnętrznych uchwytach w innych pojazdach, często jako broń przeciwlotniczą). Piechota początkowo używała
ckm M1917A1



, jednak od 1943 roku coraz częściej zastępowała go lżejszym i dzięki temu łatwiejszym do przenoszenia ckm-em
M1919A4.



Wprowadzony do uzbrojenia lkm Browning M1919A6


(wyposażony w dwójnóg i kolbę) nie zdobył uznania i był używany w niewielkich ilościach.
M1919 był bronią celną i niezawodną, ale już w trakcie II wojny światowej postanowiono zastąpić ją nową konstrukcją, bardziej pasującą do coraz dynamicznego pola walki. W praktyce jeszcze w trakcie wojny koreańskiej karabin był szeroko stosowany. Zastąpił go dopiero
ukm M60


w latach 60. Jako uzbrojenie czołgów były używane nawet do początku lat 80.
Wersje
•    M1919
•    M1919A1
•    M1919A2
•    M1919A3
•    M1919A4
•    M1919A4E1
•    M1919A5
•    M1919A6
Opis konstrukcji
Ciężki karabin maszynowy Browning M1919A4 był zespołową bronią samoczynną. Zasada działania oparta o krótki odrzut lufy, ryglowanie ryglem wahliwym. Strzelanie tylko ogniem ciągłym. Zasilanie taśmowe (taśma parciana, podczas wojny koreańskiej stosowano taśmę metalową, jednak prowadziło to do szybszego zużycia mechanizmów karabinu). Lufa niewymienna, ciężka, chłodzona powietrzem w walcowej, perforowanej osłonie zakończonej odrzutnikiem. Broń strzelała z podstawy trójnożnej.

Dane Techniczne:
Kaliber - 0,30 cala (7,62 mm)ten sam kaliber posiada min M1 Garand
Ciężar - 14 kg,
Ciężar trójnogu - 6,3 kg,
Długość karabinu - 1041 mm
Długość lufy - 610 mm
Zasilanie - taśma na 250 naboi bawełniana


Z innej beczki

30tka trafiała czasami też w ręce FJR którzy chętnie czynili z niej pożytek


Nawet sam Schwarzenegger w filmie T3 nie odmówił sobie przyjemności by z niej postrzelać:

Wersja ASG

Obecnie 30tkę do AS wypuściła tylko firma Viva Arms i wszytko by było ładnie i pięknie gdyby nie cena prawie 800$

Nasza 

Replika którą mamy w grupie jest tylko i wyłącznie kopią broni której zastosowanie można powiedzieć że na chwilę obecną ogranicza się niestety tylko do rekonstrukcji, może kiedyś przemówi ludzkim głosem (6bb)




Kompletna 



W boju



Pozdrawiam
i już teraz zapraszam do lektury na temat Bazooki M1A1 która powinna się pojawić w grupie niebawem

i pojawiła
http://www.bunkerexplorers.pun.pl/viewtopic.php?id=933