Buszując po necie trafiłem na fajny artykuł o maskowaniu. Autorem artykułu jest SPECOPS.

Na początek trochę teorii.

    Oko ludzkie na drodze ewolucji wyspecjalizowało się bardzo precyzyjny narząd. Poprzez zmysł wzroku człowiek uzyskuje najwięcej informacji o otoczeniu. Człowiek instynktownie rozpoznaje znane mu z poprzednich doświadczeń kształty. Celem każdego kamuflażu jest zniechęcenie przeciwnika do ponownej obserwacji danego punktu. Jeżeli nawet mały szczegół przyciągnie uwagę i zbudzi podejrzenie, przeciwko zamaskowanemu obiektowi zostanie skierowana cała armia przyrządów zaczynając od lornetek a kończąc na radarach mikrofalowych. Stare powiedzenie wojskowe głosi że każdy cel wykryty jest zniszczony. Aby skutecznie maskować ludzi i sprzęt w terenie przed wykryciem należy zwrócić uwagę na następujące czynniki:
      
Movement - Ruch                 szczególnie szybki, natychmiast przyciąga uwagę.
Shape – Kształt                   Znane kształty, takie jak broń, ludzka twarz itp. są łatwo rozpoznawalne
Shine – Odblask                   Odblask od szkieł lornetki lub metalowych części
Shadow - Cień                    Cień rzucany przez zamaskowany obiekt może być łatwiejszy do rozpoznania niż samo obiekt, szczególnie jeżeli porusza się
Silhouette – Sylwetka          Odcinająca się od tła sylwetka np.: człowieka, pojazdu, jest łatwo rozpoznawalna
Spacing – Odstęp                 regularny odstęp pomiędzy obiektami rzuca się w oko. W naturze nie ma regularnych kształtów
Sourroundings –                 Otoczenie doskonale zakamuflowana pozycja obok której jest zaparkowany pojazd, rozsypane śmieci , pali się ognisko etc. będzie odkryta.
Sound – Dźwięk                   metaliczne odgłosy, nienaturalne dźwięki zwracają w terenie uwagę przeciwnika.
Smell – Zapach                   Dobrze wyszkolony przeciwnik jest wstanie na daleką odległość wyczuć zapach dezodorantu, pasty do zębów, papierosów, nie wspominając o psach bojowych.

Kamuflaż osobisty


    Dobry poziom kamuflażu osobistego świadczy o profesjonalizmie żołnierza i jest kluczowym składnikiem efektywności bojowej całego oddziału. Pierwszym źródłem kamuflażu jest mundur maskujący który powinien być dobrany do regionu działań. Mundur polowy powinien być pozbawiony jaskrawych odznaczeń, błyszczących guzików lub innych widocznych elementów. W polskim US-ie należy zwrócić szczególną uwagę na odprucie białej metki znajdującej się pod kołnierzem. Jest to element często pomijany. Mundur jest noszony zawsze z rozwiniętymi rękawami. Podwijanie rękawów nie jest dozwolone bez względu na panujące upały.

Spodnie powinny  być szczelnie połączone z butami żeby zapobiec dostawaniu się pod nogawki insektom. Nogawki można owinąć czarną taśmą izolacyjną w celu ich uszczelnienia.

   Nakrycie głowy nie powinno mieć żadnych ostrych krawędzi. Kominiarki nie są optymalnym rozwiązaniem gdyż nie załamują kształtów. Głowa jest szczególnie rozpoznawanym elementem, znajduje się  dokładnie na linii wzroku przeciwnika i jest dość ruchliwa podczas przemieszczania w terenie. Musi być szczególnie starannie zamaskowana.

Malowanie twarzy

    Twarz jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych przez człowieka kształtów. Malowanie twarzy jest jednym z podstawowych sposobów jej maskowania. Alternatywa jest założenie kominiarki - co nie jest praktyczne w tropikalnej strefie klimatycznej. Kominiarka również ogranicza słuch żołnierza chyba że wycięte zostaną w niej specjalne otwory na uszy.  Większość jednostek stosuje farby maskujące. Największa wada farmy jest jej krótka trwałość - kamuflaż musi być poprawiany co 2-3 godziny albo częściej. Istnieje kilka "szkół" malowania twarzy - większość wymyślona przez ludzi mających zbyt wiele czasu. Najczęściej można spotkać się z poglądem że  części jasne maluje się na ciemno a części ciemne na jasno - czyli nos i kości policzkowe kolorami brązowymi, czernią etc, natomiast oczodoły policzki kolorami jasnymi. Założenie jest słuszne bo kreuje 2-wymiarowy efekt - pozbawia twarz cech 3-wymiarowych.
    Po 2-3 godzinach WSZYSTKIE wzory kamuflażowe wyglądają identycznie. Pomalować się można tylko dobrze albo źle - jeżeli żołnierz dokładnie pokryje cała twarz, uszy szyję - przód i tył farbą, i zrobi to 2-3 kolorami to wtedy zadanie zostanie wykonane. Przede wszystkim chodzi o zmniejszenie poziomu odbicia światła od skóry. Ludzkie oko o wiele bardziej reaguje na intensywność odbicia niż na kolor. Z reguły na początku operacji - przed wyjściem w teren istnieje wręcz rywalizacja w nieoficjalnym konkursie o najbardziej niekonwencjonalny i  "odlotowy" wzór farby. Starania niektórych żołnierzy przypominają zabiegi gwiazd filmowych. Po 2-3 godzinach pocenia się w terenie - wszystko schodzi i przypomina bezładną plątaninę - poniekąd skuteczną. Więc reguła jest prosta:

Farbę kamuflażową należy nakładać dokładnie, wszedzie i często.   Niedokładne pomalowanie twarzy bardziej się żuci w oczy niż najbardziej zmysłowe wzory !

Przykład na jeden kolor:
http://www.specops.com.pl/taktyka_zielo … elmalt.jpg

Tak tego nie robimy:
http://www.specops.com.pl/taktyka_zielo … 20kamo.jpg
http://www.specops.com.pl/taktyka_zielo … tf96_1.jpg - Pomalowanie twarzy jednym kolorem nie jest skuteczne

Kamuflaż 3-4 kolorowy. Twarz rozbita na kilka plam. Dobry efekt końcowy:
http://www.specops.com.pl/taktyka_zielo … r_busz.jpg

Dobry efekt uzyskany 2 - 3 kolorami:
http://www.specops.com.pl/taktyka_zielo … eath3b.jpg

Niemiecki żołnierz w kamuflażu dwu-kolorowym:
http://www.specops.com.pl/taktyka_zielo … .84343.jpg

Żołnierze Specnazu podczas operacji w Czeczeni sprawdzają wzajemny kamuflaż. Jest to dobra praktyka:
http://www.specops.com.pl/taktyka_zielo … pecnaz.jpg

Zachęcam do wejścia na ich stronę http://www.specops.com.pl/main.htm . Mają tam szereg interesujących materiałów, które można wykorzystać i zastosować w ASG.